προνομιούχος (ουσιαστικό)

• προικιούχος
• εξουσιοδότης
• προνομιούχος

• απρονοούμενος
• αποκλεισμένος
• αποστερημένος

• Πρόσωπο που έχει ειδικά δικαιώματα ή προνόμια.
• Ατομο ή ομάδα που απολαμβάνει ειδικά πλεονεκτήματα ή δικαιώματα.

• Ο βασιλιάς ήταν ο κύριος προνομιούχος στην αρχαία κοινωνία.
• Οι ευγενείς ήταν προνομιούχοι σε σχέση με τους απλούς πολίτες.