υπόκλιση (ουσιαστικό) - (παρόμοια: απόκλιση)

• υποκύλισμα
• υποταγή
• υποχώρηση

• ανυπακοή
• αντίσταση
• προσβολή

• Η πράξη του να υποκλίνει κάποιος, δηλαδή να σκύβει το κεφάλι ή το σώμα ως ένδειξη σεβασμού ή υποταγής.
• Μεταφορικά, η συμπεριφορά που δείχνει υπακοή ή σεβασμό προς κάποιον.

• Ο υπηρέτης έκανε βαθιά υπόκλιση μπροστά στον βασιλιά.
• Η υπόκλιση του μπροστά στις επιταγές του διευθυντή του έδειχνε την εξάρτησή του από αυτόν.