δυσφήμηση (ουσιαστικό) - (παρόμοια: δυσφήμιση)

• κακοφημία
• δυσφήμηση
• κατακραυγή

• ευφημία
• δόξα
• φήμη

• Η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του να δυσφημεί κάποιος, δηλαδή να διαδίδει κακές ή ψευδείς πληροφορίες για κάποιον ή κάτι.
• Η κατάσταση όταν κάποιος ή κάτι έχει κακή φήμη λόγω αρνητικών σχολίων ή πληροφοριών.

• Ο πολιτικός αντιμετώπισε δυσφήμηση μετά τις ψευδείς ειδήσεις που κυκλοφόρησαν εναντίον του.
• Η εταιρεία υπέστη σοβαρή δυσφήμηση μετά το σκάνδαλο.