συνοχή (ουσιαστικό) - (παρόμοια: συνοδός)

• ενότητα
• ακεραιότητα
• συνέργεια
• ομοψυχία

• ασυνέπεια
• διασπορά
• ασυμφωνία
• αποσύνθεση

• Η ιδιότητα του να είναι κάτι ενωμένο και συνεκτικό.
• Η ικανότητα διατήρησης της ενότητας και της σταθερότητας.
• Η αρμονική συνεργασία μεταξύ διαφορετικών στοιχείων.

• Η συνοχή της ομάδας ήταν εμφανής κατά τη διάρκεια του αγώνα.
• Η συνοχή του κειμένου βοηθάει στην καλύτερη κατανόησή του.
• Χρειαζόμαστε περισσότερη συνοχή στις αποφάσεις μας για να πετύχουμε τους στόχους μας.