βούλα (ουσιαστικό) - (παρόμοια: βούλκαν - βούληση - ούλα)

• προσφώνηση
• χαρακτηρισμός
• επωνυμία

• Μικρή μεταλλική ή πλαστική σφραγίδα που φέρει χαραγμένο όνομα, τίτλο ή σύμβολο και χρησιμοποιείται για επισήμανση ή διακόσμηση.
• Επίσημη προσφώνηση ή τίτλος που αποδίδεται σε κάποιον.

• Η βούλα στο γραφείο του δείχνει το όνομά του και τον τίτλο του.
• Του έδωσαν την επίσημη βούλα του διευθυντή.