θαυματουργός (επίθετο) - (παρόμοια: θαυματοποιός - θαυμαστός - θαυμασμός)

• θαυμαστός
• εκπληκτικός
• τεράστιος

• συνηθισμένος
• κοινός
• ασήμαντος

• που προκαλεί θαύμα ή εκπληκτική εντύπωση
• που έχει την ικανότητα να κάνει θαύματα
• που ξεπερνά τα συνηθισμένα όρια

• Ο θαυματουργός γιατρός θεράπευσε τον ασθενή με απίστευτο τρόπο.
• Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας προκαλεί δέηση στους πιστούς.
• Έκανε μια θαυματουργή επανάσταση στον τομέα της τεχνολογίας.