ανυπακοή (ουσιαστικό) - (παρόμοια: υπακοή - ακοή - ανυπαρξία)

• ανυποταξία
• απείθεια
• αντιφροσύνη

• υπακοή
• υποταγή
• πειθαρχία

• Η πράξη ή η κατάσταση κατά την οποία κάποιος αρνείται να υπακούσει σε εντολές, κανόνες ή νόμους.
• Η έλλειψη υποταγής σε μια εξουσία ή ηγεσία.

• Η ανυπακοή του μαθητή προκάλεσε πρόβλημα στο σχολείο.
• Η ανυπακοή στους νόμους μπορεί να οδηγήσει σε νομικές συνέπειες.