εξοχή (ουσιαστικό) - (παρόμοια: εξοχικό - εξοχότης - προεξοχή)

• ανωτερότητα
• πλεονέκτημα
• υπεροχή

• κατωτερότητα
• μειονέκτημα
• υποτέλεια

• Η ιδιότητα ή η κατάσταση του να είναι κάποιος ή κάτι ανώτερο σε σχέση με άλλους.
• Μια περιοχή που βρίσκεται έξω από την κύρια πόλη ή κέντρο.

• Η εξοχή του νέου προϊόντος είναι αδιαμφισβήτητη.
• Περνάμε τα Σαββατοκύριακα στην εξοχή για να χαλαρώσουμε.