καταλύτης (ουσιαστικό) - (παρόμοια: καταδότης - καταψύκτης - καταρράκτης - καταλήγω - καταλήξω - καταλίνα - καταλάβω)

• προωθητής
• υποκινητής
• ερεθιστής

• ανασταλτικός
• αναστολέας

• Ουσία ή παράγοντας που επιταχύνει μια χημική αντίδραση χωρίς να καταναλώνεται.
• Πρόσωπο ή πράγμα που προκαλεί ή επιταχύνει μια αλλαγή ή εξέλιξη.

• Ο πλατίνας χρησιμοποιείται συχνά ως καταλύτης σε διάφορες χημικές διεργασίες.
• Ο νέος διευθυντής ήταν ο καταλύτης για τις θετικές αλλαγές στην εταιρεία.