ηλεκτρολύτης (ουσιαστικό) - (παρόμοια: ηλεκτρολόγος - ηλεκτροσόκ - ηλεκτρονική - ηλεκτρονικός - ηλεκτρικό)

• ηλεκτρολυτικό διάλυμα

• μη αγώγιμο διάλυμα

• Ουσία που, όταν διαλυθεί σε νερό ή άλλο διαλύτη, αποκτά την ικανότητα να μεταφέρει ηλεκτρικό ρεύμα λόγω της διάστασης σε ιόντα.
• Ουσία που υφίσταται ηλεκτρόλυση, δηλαδή αποσυντίθεται με τη διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος.

• Το κοινό αλάτι (NaCl) είναι ένας ισχυρός ηλεκτρολύτης όταν διαλυθεί στο νερό.
• Τα ηλεκτρολυτικά διαλύματα χρησιμοποιούνται συχνά σε μπαταρίες.