συμπολίτης (ουσιαστικό) - (παρόμοια: πολίτης - συμπλέκτης - συμπαίκτης - συμμορίτης - συμπονώ)

• συντοπίτης
• συγχωριανός
• συμπατριώτης

• ξένος
• αλλοδαπός

• Άτομο που ανήκει στην ίδια πόλη ή χώρα με κάποιον άλλο.
• Κοινός πολίτης μιας πόλης ή κράτους.

• Ο Γιάννης και η Μαρία είναι συμπολίτες, αφού και οι δύο κατάγονται από την Αθήνα.
• Όλοι οι συμπολίτες πρέπει να σέβονται τους νόμους της χώρας τους.