διαταραχή (ουσιαστικό) - (παρόμοια: διαταράξω - αναταραχή - ταραχή - διαταραγμένος - διαταράσσω - διαταγή)

• αναστάτωση
• σύγχυση
• αταξία

• τάξη
• ηρεμία
• ομαλότητα

• Η κατάσταση κατά την οποία διακόπτεται η φυσιολογική ροή ή λειτουργία κάτι.
• Μια αλλαγή ή παρέμβαση που προκαλεί σύγχυση ή αναστάτωση.

• Η διαταραχή της συνεδρίας προκάλεσε σύγχυση μεταξύ των συμμετεχόντων.
• Οι καιρικές διαταραχές προκάλεσαν ακυρώσεις πτήσεων.