κατάληψη (ουσιαστικό) - (παρόμοια: προκατάληψη - κατάληξη - κατάλυμα - κατάλοιπο - κατάθλιψη - κατάλογος - κατάλληλα)

• απαίτηση
• κατοχή
• προσάρτηση
• κατακράτηση

• αποχώρηση
• απελευθέρωση
• παράδοση

• Η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του να καταλαμβάνει κάποιος ή κάτι.
• Η κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων από αρχές.
• Η νοητική διαδικασία κατανόησης ή αφομοίωσης πληροφοριών.

• Η κατάληψη του κτιρίου από τους φοιτητές έγινε χθες το βράδυ.
• Η αστυνομία διέταξε την κατάληψη των παράνομων εμπορευμάτων.
• Η κατάληψη των νέων εννοιών από τους μαθητές ήταν εντυπωσιακή.