ντροπή (ουσιαστικό) - (παρόμοια: ντροπαλή - τροπή - ντρου - ντροπαλός - ντροπιάζω - εκτροπή)

• αισχύνη
• ενοχή
• ντροπαλότητα

• αναισθησία
• θράσος
• αδιαντροπιά

• Η αίσθηση της ταπείνωσης ή της ενοχής που προκαλείται από κάτι που θεωρείται ανήθικο ή απρεπές.
• Η έλλειψη αυτοπεποίθησης ή η αμηχανία σε κοινωνικές καταστάσεις.

• Ένιωσε ντροπή για τα λάθη του.
• Η ντροπή την έκανε να μην μπορεί να κοιτάξει κανένα στα μάτια.