κατάθεση (ουσιαστικό) - (παρόμοια: συγκατάθεση - κατάσχεση - κατάβαση - κατάδυση - μετάθεση - καταπίεση - κατάσταση - κατάθλιψη - κατάρτιση - κατάπαυση - κατάχρηση - κατάργηση - κατάκτηση)

• μαρτυρία
• ανακοίνωση
• δήλωση

• σιωπή
• απόκρυψη

• Η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του να καταθέτει κάποιος κάτι, ιδιαίτερα σε επίσημο πλαίσιο.
• Η επίσημη δήλωση που γίνεται από κάποιον υπό όρκο σε δικαστήριο ή άλλο νομικό πλαίσιο.

• Η κατάθεση του μάρτυρα ήταν καθοριστική για την απόφαση του δικαστηρίου.
• Έκανε κατάθεση στην τράπεζα για να αποταμιεύσει χρήματα.