συντονισμός (ουσιαστικό) - (παρόμοια: συντονισμένος - συντονιστής - συγχρονισμός - κλονισμός - χρονισμός - συντονίζω - συνεταιρισμός - συνδυασμός - κανονισμός)

• συνεργασία
• συνδυασμός
• αρμονία
• συνεννόηση

• ασυνεννοησία
• ασυντονιστότητα
• διαφωνία

• Η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του συντονισμού, δηλαδή η οργάνωση και η εναρμόνιση διαφόρων στοιχείων για κοινό σκοπό.
• Η ικανότητα να λειτουργούν διάφορα μέρη ή άτομα με αρμονία και αποτελεσματικότητα.

• Ο συντονισμός μεταξύ των μελών της ομάδας ήταν άψογος και οδήγησε σε επιτυχία.
• Η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών δημιούργησε προβλήματα στην οργάνωση της εκδήλωσης.